Mizuhiki
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Edwin
11 Oktober 2006 | Japan, Tokio
Vandaag voor de verandering eens geen vergadering gehad met de Board of Education en omdat dit onverwacht werd afgeblazen stonden er ook geen lessen op de planning voor afgelopen middag.
In Japan betekent dat overigens niet dat je dan naar huis kunt gaan. Je zit namelijk ALTIJD je tijd uit, ook al is er niets te doen, maar ik hoefde vandaag tenminste niet over te werken.
Eens een keer op tijd naar huis dus.
Dit gaf me de gelegenheid om heerlijk rustig en ontspannen bij te tanken in mijn favoriete plek hiervoor, restaurant "Mizuhiki".
Hier binnen wandelen voelt voor mij als thuis komen en naast de heerlijk ontspannen sfeer, het mooie uitzicht, de fijne muziek, de prachtige natuur, de liefdevolle en persoonlijke aandacht van de bediening en het goede eten is hier altijd wel iets te beleven ook al ben ik vaak een van de weinige gasten.
De gesprekken die ik hier voer leveren altijd wel iets op. Op z'n minst zijn dit voor mij de beste (gratis) Japanse lessen die ik kan krijgen en zoals ook vandaag leer ik hier altijd weer wat over de cultuur.
Vandaag was het wat dat betreft tijd voor wat biologie en geschiedenis (altijd handig voor als ik nog eens een potje Triviant "Japanse editie" ga doen met Itgen, dan heb ik wellicht nog een klein beetje kans:) ).
Om te beginnen leerde ik vandaag hoe mijn favoriete restaurant in Yamato-cho aan de naam "Mizuhiki" is gekomen.
Toen de vrouw (die nu eigenaresse is van Mizuhiki) op deze plek een restaurant liet bouwen stond de heuvel, waar Mizuhiki op gebouwd is, vol met "mizuhiki" (een bepaald soort bloem). Uit respect voor deze bloem heeft de eigenaresse het restaurant naar de bloem vernoemd.
Vervolgens heb ik gezien hoe ze hier hun eigen paddestoelen kweken. Dit gaat echt bizar snel. Binnen een dag of twee zijn de paddenstoelen (van schimmel tot eetbare paddenstoel) uitgegroeid en kunnen ze dus geplukt worden.
Daarna vertelde een medewerker van dit restaurant me dat de wortels van het Japanse keizerrijk op zo'n 5 minuten van mijn huis liggen. Volgens de legende is dit namelijk de plek waar een God neerstreek om vervolgens de eerste keizer van Japan te worden. Vandaag de dag staat er op die plek een tempel ter herinnering aan dit feit.
Yamato-cho heeft overigens de zelfde naam als het grootste Japanse oorlogschip wat ooit mee heeft gedaan aan de Tweede Wereld Oorlog. Nu maar hopen dat het met de plaats Yamato-cho beter afloopt dan met het schip wat zonk na een bombardement van de Amerikanen.
Om tot slot alvast een tipje van de sluier op te lichten voor wat betreft het aankomende bericht over WC's en de Oosterse schoonheden: hierbij een foto van "Toilet Wonderland".
In Japan betekent dat overigens niet dat je dan naar huis kunt gaan. Je zit namelijk ALTIJD je tijd uit, ook al is er niets te doen, maar ik hoefde vandaag tenminste niet over te werken.
Eens een keer op tijd naar huis dus.
Dit gaf me de gelegenheid om heerlijk rustig en ontspannen bij te tanken in mijn favoriete plek hiervoor, restaurant "Mizuhiki".
Hier binnen wandelen voelt voor mij als thuis komen en naast de heerlijk ontspannen sfeer, het mooie uitzicht, de fijne muziek, de prachtige natuur, de liefdevolle en persoonlijke aandacht van de bediening en het goede eten is hier altijd wel iets te beleven ook al ben ik vaak een van de weinige gasten.
De gesprekken die ik hier voer leveren altijd wel iets op. Op z'n minst zijn dit voor mij de beste (gratis) Japanse lessen die ik kan krijgen en zoals ook vandaag leer ik hier altijd weer wat over de cultuur.
Vandaag was het wat dat betreft tijd voor wat biologie en geschiedenis (altijd handig voor als ik nog eens een potje Triviant "Japanse editie" ga doen met Itgen, dan heb ik wellicht nog een klein beetje kans:) ).
Om te beginnen leerde ik vandaag hoe mijn favoriete restaurant in Yamato-cho aan de naam "Mizuhiki" is gekomen.
Toen de vrouw (die nu eigenaresse is van Mizuhiki) op deze plek een restaurant liet bouwen stond de heuvel, waar Mizuhiki op gebouwd is, vol met "mizuhiki" (een bepaald soort bloem). Uit respect voor deze bloem heeft de eigenaresse het restaurant naar de bloem vernoemd.
Vervolgens heb ik gezien hoe ze hier hun eigen paddestoelen kweken. Dit gaat echt bizar snel. Binnen een dag of twee zijn de paddenstoelen (van schimmel tot eetbare paddenstoel) uitgegroeid en kunnen ze dus geplukt worden.
Daarna vertelde een medewerker van dit restaurant me dat de wortels van het Japanse keizerrijk op zo'n 5 minuten van mijn huis liggen. Volgens de legende is dit namelijk de plek waar een God neerstreek om vervolgens de eerste keizer van Japan te worden. Vandaag de dag staat er op die plek een tempel ter herinnering aan dit feit.
Yamato-cho heeft overigens de zelfde naam als het grootste Japanse oorlogschip wat ooit mee heeft gedaan aan de Tweede Wereld Oorlog. Nu maar hopen dat het met de plaats Yamato-cho beter afloopt dan met het schip wat zonk na een bombardement van de Amerikanen.
Om tot slot alvast een tipje van de sluier op te lichten voor wat betreft het aankomende bericht over WC's en de Oosterse schoonheden: hierbij een foto van "Toilet Wonderland".
-
11 Oktober 2006 - 11:37
Erwin:
Ik vind het interessant om te lezen hoe iemand zo boeiend over WC's kan schrijven... :P -
11 Oktober 2006 - 12:19
Rob:
Ik kan niet wachten op de volgende in de reeks van WC verhalen. Kom maar op.
gr. Rob -
20 Oktober 2006 - 12:06
Eric Spaan:
Wat was de naam van het eerste geslacht van daimyo die het to Shogun schopte?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley