Uit de serie “Beter niet...”

Beter niet: sneller rijden dan de toegestane snelheid.
Waar je er in de meeste landen naar mijn idee (ik weet het niet zeker, want ik heb het nog niet uitgeprobeerd en dat moet ik misschien ook maar zo houden) vanaf komt met het betalen van een boete na het overtreden van de snelheidslimiet, kom je er in Japan heel wat minder makkelijk vanaf. Hier wordt een snelheidsovertreding gezien als een serieuze zaak waarvoor je dus door een gigantisch proces moet.
Zoals ik al eerder op deze site liet weten heb ik in februari iets harder gereden dan de toegestane snelheid. Sinds die tijd zit ik in het proces van afhandeling van de boete. Het proces is nog steeds gaande, maar het einde is eindelijk in zicht.
Het proces begon met het feit dat ik een hele dag terug moest komen naar het politiebureau. Hier werd ik acht uur lang ondervraagd. Vervolgens moest ik nog een keer terugkomen met mijn auto. De politie wilde namelijk een foto maken van mij bij mijn auto. De derde keer dat ik op het politiebureau mocht verschijnen ging ik samen met vijf politieagenten terug naar de plek waar de politie mij had gepakt voor te snel rijden. Hier moest ik poseren bij de plek waar de radar/camera had gestaan en de politieagenten namen alle vijf foto’s van mij terwijl ik moest wijzen naar de plek waar de camera had gestaan.
Vervolgens ging ik met deze zelfde vijf mannen naar twee borden op die weg waar de snelheidslimiet op stond. Daar moest ik dan ook weer naar wijzen en ook daarvan maakte de politieagenten foto’s.
Ongeveer een maand later kwamen er twee politiemannen naar mijn school toe om te checken of de informatie die ik had verschaft over mijn werkplek klopte met de werkelijkheid. En vervolgens moest ik daar dan nog vier documenten invullen en voorzien van vingerafdrukken.
Een week of twee daarna kreeg ik een boete thuis van zo’n 1000 euro (omgerekend). Die moest ik meteen betalen. Ik was in de veronderstelling dat het daarmee afgehandeld zou zijn, omdat ik vond dat ik daarmee wel genoeg had geboet (in Nederland zou de boete namelijk tussen de 25 en 100 euro zijn geweest voor deze overtreding).
Echter, een paar weken geleden kreeg ik weer een brief van de politie waarin stond dat ik moest verschijnen op het bureau voor de rijvaardigheid. Hier ben ik inmiddels geweest en heb ik een hele dag rijlessen moeten nemen en vervolgens een test moeten afleggen om mijn rijbewijs te mogen behouden. Voor de mensen die (net als ik) dachten dat het dan wel genoeg zou zijn geweest... helaas.
Gisteren heb ik mijn vrije dag (die alle ALT’s in Kumamoto standaard hebben in juli) moeten opofferen aan een bezoekje aan de rechtbank van Kumamoto.
Hier mocht ik nog eens uitleggen waarom ik te hard had gereden en aan de hand van dit verhaal wordt er een definitieve boete opgelegd. Dit betekent dat ik deze maand (ten hoogste) nog een keer ca. 1000 euro mag ophoesten. (Ik begrijp nu waarom zoveel Japanners een radardetector in de auto hebben, die hier overigens nog legaal zijn. Doe zelf de rekensom maar: de duurste radardetector die ik hier heb gezien kost ongeveer 200 euro.)

Ik hoop en vertrouw erop dat hierna dan toch eindelijk het hele verhaal achter de rug is. Maar om er voor te zorgen dat ik geen afkick verschijnselen krijg heeft mijn baas op het provinciehuis in Kumamoto mij gevraagd om in augustus voor de nieuwe ALT’s een workshop te geven over rijden in Japan. Gezien al mijn ervaringen in het afgelopen jaar zou ik volgens hem de aangewezen persoon zijn om deze workshop te houden.
Dat betekent dus dat ik nu dus nog een extra workshop erbij heb die ik mag geven in augustus, waardoor het aantal zomervakantiedagen op -1 komt, geloof ik.
Maar goed, ik denk dat het wel prettig is om mijn frustratie van me af te kunnen praten tijdens die lezing en de nieuwkomers dus in geur en kleur te kunnen vertellen wat ze beter niet kunnen doen in Japan.