Chitchat

Naast alle ellende omtrent de verkeersboete gebeuren er gelukkig af en toe ook nog wat andere dingen. Zo ben ik nu niet alleen ALT (Assistant Language Teacher), maar ook AMT (Assistant Music Teacher) geworden op Soyo Chugakko, de school waar ik het meeste lesgeef.
Ik ben nu dus iedere week lekker muzieklessen aan het geven en zelfs met een groepje van 10 studenten aan het werken aan een commercial die in oktober op de regionale TV moet gaan verschijnen.
Verder waren er dit weekend regionale schoolkampioenschappen en heeft ons baseball team gewonnen. Doordat ze nu regionaal kampioen zijn geworden moeten ze het nu opnemen tegen de andere kampioenen van dit eiland. Als ze dat ook weten te winnen gaan ze door naar de nationale kampioenschappen van Japan. Ze zijn erg goed, dus iedereen hoopt natuurlijk op die nationale kampioenschappen. En het is erg leuk om te zien hoe de sfeer hierdoor (ten goede) verandert op de school. Het lijkt net alsof het Nederlands elftal op het WK bij de laatste 8 is gekomen en iedereen de overwinning al ruikt.

Verder valt er niet al te veel te melden. Ik zou jullie natuurlijk nog kunnen vervelen met informatie zoals dat mijn koelkast het heeft begeven en dat het hier gruwelijk warm is geworden ondertussen (gemiddeld zo’n 30 graden met een luchtvochtigheid van heb ik jou daar). Dat is dus niet de ideale combinatie. Maar goed, ik denk niet dat ik jullie leven ernstig verrijk met dit soort informatie.
Misschien nog wel leuk om te weten dat Japan een regenseizoen heeft en dat we daar nu middenin zitten (het lijkt hier nu net op Nederland op een gemiddelde dag in het jaar, hahaha). Half juli moet die weer over zijn.

Verder heb ik nog een coole bar ontdekt toen ik samen met Kana wat door de stad aan het wandelen was. Dit is een jazzbar, vergelijkbaar met Odessa in Nijmegen (voor de mensen die dit nog niet wisten Odessa was/is mijn lievelingscafé in Nijmegen). En nog geen kwartier nadat we in deze bar terecht waren gekomen zat ik al achter de vleugel om, in eerste instantie solo en later samen met de baas van deze bar, wat jazzmuziek te spelen. Erg lekker, want het was al weer veel te lang geleden dat ik echte muziek had gemaakt.
Over muziek gesproken...
Sommige mensen wisten al dat ik samen met wat Japanners in een bandje zou gaan spelen. Inmiddels hebben we de eerste (en ik denk wat mij betreft ook de laatste) repetitie gehad. Oh... wat mis ik jullie Nederlandse muzikantenvrienden!!!
(Deze) Japanners hebben echt een compleet ander idee bij het woord bandrepetitie en misschien was dit wel de ergste cultuurschok tot nu toe. Het is me binnen hele korte tijd ernstig duidelijk geworden hoe verwend ik was in Nederland door met zulke geweldige muzikanten te mogen samenspelen.

Nou ja, je moet alles een keer geprobeerd hebben...
Hier laat ik het dan maar bij voor vandaag.

Tot slot wil ik iedereen nog bedanken voor de leuke en lieve e-mails/reacties. Ook vond ik het fijn om te merken dat het voor de meeste mensen geen probleem was om het filmpje op youtube.com te bekijken. Nu ik dat weet ga ik in de toekomst wellicht wat meer filmpjes plaatsen om jullie een beeld te geven van het leven hier.

O ja, en dan nu ECHT tot slot: de boerenkool begint het aardig goed te doen. Ik heb goede hoop dat ik komende winter WEL boerenkool kan krijgen in Japan.

Groetjes uit Yamato-cho!

Edwin.