Miesta Eddowien sensei plesentow, prease!

De titel van deze post is geschreven naar aanleiding van de Japanse uitspraak van de leerlingen die mij vandaag verraste met een cadeautje (Engels: present -> Japans Engels: plesentow).
Ik was erg verbaasd en verrast. Helemaal toen ik zag dat ze het cadeautje hadden ingepakt in een oranje doosje. Maar de grootste verrassing moest toen nog komen. Die kwam toen ik het doosje openmaakte.

Ik ga er vanuit dat iedereen wel eens een aflevering van de smurfen heeft gezien. Vandaag kreeg ik bezoek van de verrassingsmurf zal ik maar zeggen. In dit geval explodeerde het pakje gelukkig niet in mijn gezicht en bevatte het pakje zelfs geen explosieven, maar er kwamen allerlei papiertjes uit het doosje gesprongen toen ik het pakje openmaakte. Een erg goed geslaagde grap dus. Daarna was het mijn beurt om een aantal collega's te foppen met dit zelfde pakje.

Dit was de tweede keer in 24 uur dat ik goed voor de gek werd gehouden (op een leuke manier). Afgelopen nacht kreeg ik, net voordat ik ging slapen, namelijk nog een e-mailtje van de dirigent (en vriend van mij) van het YMCA Gospel Choir, Rob Buis. Hij mailde mij dat ze een nieuwe drummer hadden gevonden als vervanger, met daarbij een foto van de drummer in kwestie in een repetitie met de band.
Dit was een foto van Hans Eijkenaar (Nederland's beste drummer, o.a. bekend van werk met: Trijntje Oosterhuis, Kane, Anouk en Xander de Buisonjé ). Achteraf bleek dat de foto uiteraard was "ge-photoshop-t", maar ik hoorde later dat ze gelukkig ook serieus een erg goede vervangende drummer hebben kunnen vinden, die niet heel veel onder doet voor Hans Eijkenaar als je het mij vraagt.

Naast deze grappen heb ik deze week niet echt veel bijzondere dingen meegemaakt, al weet ik (bijna) zeker dat daar verandering in gaat komen gedurende dit weekend.
Ik ga namelijk een weekendje weg naar Amakusa, een eiland, omringd door de oceaan, waar ik (volgens de verhalen) het beste feest van de eeuw mee ga maken in het "paradijs". Het zal mij dus benieuwen. Minpuntje is alleen dat ik vandaag een e-mail kreeg dat de DJ ziek is en dus niet zal verschijnen morgen. Afwachten dus of we het zelf gaan oplossen met live muziek of dat er iets anders gaat gebeuren.

Verder hebben leerlingen mij deze week aardig op de hoogte gebracht van Japanse "slang" (schooltaal in dit geval), dus sluit ik vandaag maar af met de woorden:

Bai bai kin!