Kijk eens wat vaker in de ogen van de kapper

Ik heb inmiddels een nieuwe bril gekocht in Kumamoto. Ik had namelijk het idee dat ik aan een nieuwe bril toe was en toen ik mijn ogen liet testen bleek dit ook daadwerkelijk zo te zijn.
Een oogmeting in Japan is veel grappiger dan een test in Nederland. De plaatjes zijn hier heel schattig en je lacht jezelf kapot.
De brillen zijn over het algemeen een stuk goedkoper dan de brillen in Nederland en ze hebben de meest gestoorde modellen. Uiteindelijk heb ik zelf gewoon voor een (saai) degelijk model gekozen. Mijn huidige bril lijkt dus vrij veel op de bril die ik al had.

Toen ik door Kumamoto liep nadat ik mijn bril had gekocht kwam ik toevallig een collega/vriend tegen uit Amerika. Zane (de Amerikaan) en ik besloten samen te dineren, maar voor die tijd moest hij eerst nog even naar een boekwinkel.
Zonder dat ik het in de gaten had kocht Zane voor mij een boek in deze winkel en toen we aan het tafelen waren haalde Zane opeens het cadeautje voor mij tevoorschijn.
Het boek, American Gods, heeft mij inmiddels helemaal te pakken. Elke vrije minuut die ik heb ben ik aan het lezen. Het is een zeer interessant en boeiend verhaal en een echte aanrader voor iedereen die van lezen houdt.

Tijdens ons etentje hebben Zane en ik nog erg kunnen lachen om de menukaart. Ze hadden in deze menukaart namelijk wat Engelse termen proberen te gebruiken, maar dat was niet overal even goed gelukt. Zo werd een cocktail bijvoorbeeld een cacktail. Op zich wel goed gevonden, want in Boston (Amerika) is een “cack” hetzelfde als een “cock”, maar in het Europees Engels (een term die ik hier voor het eerst hoorde van diverse mensen uit Schotland, Wales en Ierland) betekent “cack” “kak” (poep). Iets minder smakelijk dus voor een drankje.
Wat ook iets minder smakelijk was, maar wat er echt bijzonder goed uitzag was de cappuccino in dit restaurant. Dit is zonder enige twijfel de meest bijzondere cappuccino qua uiterlijk die ik tot nu toe heb gezien (zie: foto).

Na het etentje ben ik weer eens naar de kapper gegaan. Ik was namelijk niet helemaal tevreden over mijn kapsel en ik vond dat er iets aan gedaan moest worden.
Ik besloot deze keer te wachten totdat ik een Japanner zag met een cool kapsel. Als iemand hier namelijk een afwijkend kapsel heeft betekent dat namelijk dat hij/zij een goede kapper weet of zelf zijn/haar haar doet.

Ik stapte op de eerste persoon af die ik zag met een uniek kapsel en ik vroeg deze man waar hij zijn haar liet knippen. Toevallig was dat heel dichtbij en hij nam me mee naar deze kapsalon. Doordat hij mij introduceerde aan de kapper kreeg ik ook nog eens 50% korting, dus dat was een goede zet.

Eenmaal in de kapperstoel raakte ik aan de praat met de zeer knappe kapster. Bijzonder maar waar, zij bleek een van de beste vriendinnen te zijn van mijn JTE (Japanese Teacher of English, in andere woorden: mijn collega Engels waarmee ik het meeste samenwerk).

Tevreden en met een nieuwe look (nieuwe bril en nieuw kapsel) verliet ik Kumamoto om weer terug te keren naar mijn huisje in de bergen van Yamato-Cho.