Vliegen zonder vleugels
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Edwin
01 Juni 2007 | Japan, Tokio
(Dit bericht is geschreven op zaterdag 26 mei, maar omdat ik niet eerder beschikking had over het internet kon ik dit bericht pas vandaag plaatsen.)
Het is even erg druk is geweest (ik heb zelfs in de weekenden moeten werken) en ik zit even in een wat moeilijke tijd, maar er is licht aan het einde van de tunnel!
Ik zit nu in de trein van Kumamoto naar Hakata-station (in Fukuoka), om vanaf daar verder per Shinkansen naar Kobe te reizen.
Maandag start daar een conferentie van een kleine week. Omdat ik de reis toch al moest maken en ik bij een kennis zou kunnen blijven slapen in Osaka heb ik er voor gekozen om al iets eerder af te reizen naar het “Kansai” gebied. Op die manier kan ik hopelijk nog wat van Kyoto an Osaka zien voordat ik naar Kobe moet.
De afgelopen tijd is niet alleen maar vervelend geweest. Na afloop van de sportdag werd ik bijvoorbeeld verrassend door de leerlingen opgetild en een paar keer in de lucht gegooid. Dat was echt heel erg stoer! Daarna wilden ze ook de nieuwe directeur victorieus de lucht in werpen, maar deze man is een beetje stijfjes. In eerste instantie bood hij dus wat weerstand, maar met de hulp van wat docenten werd de directeur uiteindelijk toch ook de lucht in geworpen. Dat was erg grappig, vooral toen de leerlingen hem bijna op de grond lieten vallen.
Sportdagen zijn (zoals zoveel dingen hier in Japan) erg ceremonieel en alles moet dan volgens de protocollen lopen. We begonnen vlak na 5 mei met de voorbereiding van deze sportdag en dus had ik even een andere associatie met een bepaalde groet die de leerlingen ook moesten oefenen (zie: foto). Ondanks het feit dat veel Japanners onze beleving van deze groet kennen hebben ze er zelf een heel ander gevoel bij en is het hier een nog vaak gebruikte groet van respect en beleefdheid bij officiële gebeurtenissen.
Maar goed, in een land waar zelfs het (in eigen land) omstreden nationale volkslied nog in gebruik is, omdat men dat nu eenmaal gewend is (en er denk ik geen mensen zijn die er alternatieven doorheen gedrukt krijgen) duurt het kennelijk gewoon langer voordat dit soort omstreden dingen verdwenen zijn uit de cultuur die toch wel sterk in het teken staat van dingen kopiëren van anderen.
Het is even erg druk is geweest (ik heb zelfs in de weekenden moeten werken) en ik zit even in een wat moeilijke tijd, maar er is licht aan het einde van de tunnel!
Ik zit nu in de trein van Kumamoto naar Hakata-station (in Fukuoka), om vanaf daar verder per Shinkansen naar Kobe te reizen.
Maandag start daar een conferentie van een kleine week. Omdat ik de reis toch al moest maken en ik bij een kennis zou kunnen blijven slapen in Osaka heb ik er voor gekozen om al iets eerder af te reizen naar het “Kansai” gebied. Op die manier kan ik hopelijk nog wat van Kyoto an Osaka zien voordat ik naar Kobe moet.
De afgelopen tijd is niet alleen maar vervelend geweest. Na afloop van de sportdag werd ik bijvoorbeeld verrassend door de leerlingen opgetild en een paar keer in de lucht gegooid. Dat was echt heel erg stoer! Daarna wilden ze ook de nieuwe directeur victorieus de lucht in werpen, maar deze man is een beetje stijfjes. In eerste instantie bood hij dus wat weerstand, maar met de hulp van wat docenten werd de directeur uiteindelijk toch ook de lucht in geworpen. Dat was erg grappig, vooral toen de leerlingen hem bijna op de grond lieten vallen.
Sportdagen zijn (zoals zoveel dingen hier in Japan) erg ceremonieel en alles moet dan volgens de protocollen lopen. We begonnen vlak na 5 mei met de voorbereiding van deze sportdag en dus had ik even een andere associatie met een bepaalde groet die de leerlingen ook moesten oefenen (zie: foto). Ondanks het feit dat veel Japanners onze beleving van deze groet kennen hebben ze er zelf een heel ander gevoel bij en is het hier een nog vaak gebruikte groet van respect en beleefdheid bij officiële gebeurtenissen.
Maar goed, in een land waar zelfs het (in eigen land) omstreden nationale volkslied nog in gebruik is, omdat men dat nu eenmaal gewend is (en er denk ik geen mensen zijn die er alternatieven doorheen gedrukt krijgen) duurt het kennelijk gewoon langer voordat dit soort omstreden dingen verdwenen zijn uit de cultuur die toch wel sterk in het teken staat van dingen kopiëren van anderen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley