Hoi allemaal!
Door: Edwin Huits
Blijf op de hoogte en volg Edwin
27 November 2007 | Japan, Tokio
Het is inmiddels al weer zo lang geleden dat ik iets voor deze website geschreven heb dat ik eerlijk gezegd niet meer precies weet wat er in de tussentijd allemaal is gebeurd of wat ik allemaal gedaan heb.
De laatste paar weken heb ik me bezig gehouden met de voorbereiding voor de middenjaar conferentie. Dit is een conferentie die begin december plaats zal vinden in Kumamoto en waarbij alle Japanse docenten Engels, ALT’s en de mensen van de diverse schoolbesturen in Kumamoto bij elkaar komen om nieuwe ideeën op te doen voor betere lessen of betere samenwerking tussen mensen uit verschillende culturen, e.d.
Ik ben gevraagd om tijdens deze conferentie een aantal keer een lezing te geven over muziekgebruik voor het aanleren van Engels als tweede taal. Aan de ene kant voel ik me enigszins gevleid dat ze mij vroegen hiervoor, maar aan de andere kant vind ik het ook wel spannend. Het is altijd makkelijker om gewoon binnen te wandelen bij zo’n bijeenkomst en achterover te leunen terwijl je luistert naar de lezingen van andere mensen, dan dat je zelf moet presenteren en je je (in mijn geval) zorgen maakt over of het publiek het wel allemaal interessant genoeg vindt.
Van tevoren heeft iedereen een vragenlijst in moeten vullen waarop men kon aangeven naar welke workshop ze zouden willen gaan en omdat de ruimtes waarin de lessen plaatsvinden maar een beperkte capaciteit hebben en er veel mensen waren die geïnteresseerd zijn in mijn workshop moet ik dus nu meerdere keren dezelfde les draaien tijdens deze bijeenkomst.
Buiten het werk heb ik de laatste tijd ook weer wat meer tijd voor ontspanning en wat leuke dingen.
Divina (een vriendin van mij uit Duitsland die in Kumamoto woont en werkt) en ik organiseren dit jaar samen het Sinterklaasfeest en ik moet zeggen dat ik er erg naar uit kijk. We vieren het net als vorig jaar bij mij thuis, maar dit jaar zullen we iets meer Duitse elementen inbrengen. Waar Divina vandaan komt in Duitsland vieren ze namelijk ook Sinterklaas, maar de manier waarop ze Sinterklaas vieren is iets anders dan in Nederland en ze hebben ook andere traditionele lekkernijen. Dit jaar gaat Divina daar dus voor zorgen. We hebben een leuke club mensen bij elkaar waarmee we Sinterklaas gaan vieren, bestaande uit diverse nationaliteiten. We vieren dit jaar Sinterklaas met mensen uit: Nederland, Duitsland, Japan, Engeland, Ierland, India, Filippijnen, Canada, Alaska, Singapore en Zuid Afrika.
De kerststemming is ook al hevig aanwezig in Kumamoto. Ze hebben overal fantastisch mooie verlichting en andere versieringen hangen, er zijn diverse evenementen, overal klinkt er kerstmuziek en ze hebben van tijd tot tijd een (nep) sneeuwshow in de overdekte winkelstraat. Maar hoe gezellig dit ook is, net als in Nederland hoorde ik ook hier meerdere mensen klagen over het feit dat dit allemaal te vroeg in het jaar begint. Kennelijk maakt het dus niet uit waar je vandaan komt, en zijn er altijd wel redenen te bedenken waarom mensen vinden dat de voorbereidingen voor kerst niet zo vroeg moeten beginnen.
Voor de mensen uit Amerika was de reden dat Thanksgiving nog niet voorbij was. Voor de meeste Amerikaanse vrienden die ik hier heb is Thanksgiving erg belangrijk. Vorige week waren er dan dus ook meerdere mensen die een Thanksgiving diner hielden.
Ik besloot om naar het diner te gaan die mijn “mentorkind”, Nick, had georganiseerd.
Nick woont in Mifune (ongeveer 50 minuten rijden bij mij vandaan). Hij is nu een eerstejaars ALT en ik ben voor dit jaar zijn begeleider.
In totaal kwamen er vijf mensen naar het diner dat Nick had georganiseerd en iedereen bracht (zelfgemaakt) eten mee. We hadden dus een zeer gevarieerde maaltijd met curry, pasta, Chinese gerechten, Nederlandse pannenkoeken, Japans en ijs en fruit als toetje.
Na het eten hebben we nog erg veel plezier gehad met de Wii (een spelcomputer) die Nick heeft. Je kunt diverse spelletjes spelen met deze computer en de spellen die wij deden waren allemaal sporten waarbij de beweging die je maakt met afstandbediening invloed heeft op het poppetje waarmee je speelt. Dat klinkt misschien erg vaag, dus ik zal een voorbeeld geven van wat we hebben gedaan. Tijdens een spelletje tennis werkt de afstandbediening als het tennisracket. Met de afstandbediening in je hand moet je dus de echte beweging maken die je normaal gesproken zou maken als je aan het tennissen zou zijn. Je zwaait dus echt met je arm en je slaat op die manier de bal net als in het echt.
Dit was de eerste keer voor mij dat ik dit zag en ik vond het erg interessant. We hebben o.a. de volgende spelletjes gedaan: bowlen, tennis, boxen en golf.
Verder heb ik het afgelopen weekend opnames gemaakt met Bashculture, de band die ik hier heb. Het is erg goed gegaan en ik kan niet wachten op de volgende opnamesessie. We proberen eind januari de opnames allemaal af te hebben, zodat we ergens in februari onze eerste CD kunnen uitbrengen.
Het blijft hier allemaal erg gezellig. Bijna iedere week is er nu een etentje bij iemand thuis, waarbij de ALT een gerecht kookt uit het land waar hij/zij vandaan komt of waarbij iedereen zelf eten meebrengt om dat vervolgens met elkaar te delen.
Ik denk dat ik niet meer zal schrijven voordat het bij jullie Sinterklaas is, dus bij deze wens ik iedereen een gezellige en fijne Sinterklaas toe.
Tot de volgende keer!
Liefs,
Edwin
De laatste paar weken heb ik me bezig gehouden met de voorbereiding voor de middenjaar conferentie. Dit is een conferentie die begin december plaats zal vinden in Kumamoto en waarbij alle Japanse docenten Engels, ALT’s en de mensen van de diverse schoolbesturen in Kumamoto bij elkaar komen om nieuwe ideeën op te doen voor betere lessen of betere samenwerking tussen mensen uit verschillende culturen, e.d.
Ik ben gevraagd om tijdens deze conferentie een aantal keer een lezing te geven over muziekgebruik voor het aanleren van Engels als tweede taal. Aan de ene kant voel ik me enigszins gevleid dat ze mij vroegen hiervoor, maar aan de andere kant vind ik het ook wel spannend. Het is altijd makkelijker om gewoon binnen te wandelen bij zo’n bijeenkomst en achterover te leunen terwijl je luistert naar de lezingen van andere mensen, dan dat je zelf moet presenteren en je je (in mijn geval) zorgen maakt over of het publiek het wel allemaal interessant genoeg vindt.
Van tevoren heeft iedereen een vragenlijst in moeten vullen waarop men kon aangeven naar welke workshop ze zouden willen gaan en omdat de ruimtes waarin de lessen plaatsvinden maar een beperkte capaciteit hebben en er veel mensen waren die geïnteresseerd zijn in mijn workshop moet ik dus nu meerdere keren dezelfde les draaien tijdens deze bijeenkomst.
Buiten het werk heb ik de laatste tijd ook weer wat meer tijd voor ontspanning en wat leuke dingen.
Divina (een vriendin van mij uit Duitsland die in Kumamoto woont en werkt) en ik organiseren dit jaar samen het Sinterklaasfeest en ik moet zeggen dat ik er erg naar uit kijk. We vieren het net als vorig jaar bij mij thuis, maar dit jaar zullen we iets meer Duitse elementen inbrengen. Waar Divina vandaan komt in Duitsland vieren ze namelijk ook Sinterklaas, maar de manier waarop ze Sinterklaas vieren is iets anders dan in Nederland en ze hebben ook andere traditionele lekkernijen. Dit jaar gaat Divina daar dus voor zorgen. We hebben een leuke club mensen bij elkaar waarmee we Sinterklaas gaan vieren, bestaande uit diverse nationaliteiten. We vieren dit jaar Sinterklaas met mensen uit: Nederland, Duitsland, Japan, Engeland, Ierland, India, Filippijnen, Canada, Alaska, Singapore en Zuid Afrika.
De kerststemming is ook al hevig aanwezig in Kumamoto. Ze hebben overal fantastisch mooie verlichting en andere versieringen hangen, er zijn diverse evenementen, overal klinkt er kerstmuziek en ze hebben van tijd tot tijd een (nep) sneeuwshow in de overdekte winkelstraat. Maar hoe gezellig dit ook is, net als in Nederland hoorde ik ook hier meerdere mensen klagen over het feit dat dit allemaal te vroeg in het jaar begint. Kennelijk maakt het dus niet uit waar je vandaan komt, en zijn er altijd wel redenen te bedenken waarom mensen vinden dat de voorbereidingen voor kerst niet zo vroeg moeten beginnen.
Voor de mensen uit Amerika was de reden dat Thanksgiving nog niet voorbij was. Voor de meeste Amerikaanse vrienden die ik hier heb is Thanksgiving erg belangrijk. Vorige week waren er dan dus ook meerdere mensen die een Thanksgiving diner hielden.
Ik besloot om naar het diner te gaan die mijn “mentorkind”, Nick, had georganiseerd.
Nick woont in Mifune (ongeveer 50 minuten rijden bij mij vandaan). Hij is nu een eerstejaars ALT en ik ben voor dit jaar zijn begeleider.
In totaal kwamen er vijf mensen naar het diner dat Nick had georganiseerd en iedereen bracht (zelfgemaakt) eten mee. We hadden dus een zeer gevarieerde maaltijd met curry, pasta, Chinese gerechten, Nederlandse pannenkoeken, Japans en ijs en fruit als toetje.
Na het eten hebben we nog erg veel plezier gehad met de Wii (een spelcomputer) die Nick heeft. Je kunt diverse spelletjes spelen met deze computer en de spellen die wij deden waren allemaal sporten waarbij de beweging die je maakt met afstandbediening invloed heeft op het poppetje waarmee je speelt. Dat klinkt misschien erg vaag, dus ik zal een voorbeeld geven van wat we hebben gedaan. Tijdens een spelletje tennis werkt de afstandbediening als het tennisracket. Met de afstandbediening in je hand moet je dus de echte beweging maken die je normaal gesproken zou maken als je aan het tennissen zou zijn. Je zwaait dus echt met je arm en je slaat op die manier de bal net als in het echt.
Dit was de eerste keer voor mij dat ik dit zag en ik vond het erg interessant. We hebben o.a. de volgende spelletjes gedaan: bowlen, tennis, boxen en golf.
Verder heb ik het afgelopen weekend opnames gemaakt met Bashculture, de band die ik hier heb. Het is erg goed gegaan en ik kan niet wachten op de volgende opnamesessie. We proberen eind januari de opnames allemaal af te hebben, zodat we ergens in februari onze eerste CD kunnen uitbrengen.
Het blijft hier allemaal erg gezellig. Bijna iedere week is er nu een etentje bij iemand thuis, waarbij de ALT een gerecht kookt uit het land waar hij/zij vandaan komt of waarbij iedereen zelf eten meebrengt om dat vervolgens met elkaar te delen.
Ik denk dat ik niet meer zal schrijven voordat het bij jullie Sinterklaas is, dus bij deze wens ik iedereen een gezellige en fijne Sinterklaas toe.
Tot de volgende keer!
Liefs,
Edwin
-
27 November 2007 - 11:38
Tom:
Jij ook een goede sinterklaas gewenst! Krijg toch altijd zin om weer naar Japan te gaan als ik je verhalen lees! Wii is in Nederland ook een zeer ingeburgerd begrip (groter dan playstation inmiddels), maar toch bedankt voor de uitleg ;) Keep the stories coming!! -
30 November 2007 - 13:45
Sinterklaas:
Lieve Edwin,
In het verre Japan
zit een man die kan er wat van.
Sinterklaas viert hij het liefst 10 keer
of liever nog wat meer.
Volg je het Sinterklaasjournaal nog wel
met Pieten zonder veer trekt Sinterklaas aan de bel
Maar wat moet het dan nu zonder jou
je laat ons mooi staan in de kou.
Zelft bij het YMCA Choir kwam de Sint maar niet
Want Edwin Huits was er niet bij zei Zwarte Piet
Toch moeten we er maar wat van maken
zonder zelfs een zucht te slaken.
We wensen jou ook een fijne pakjesavond dit jaar
en hopen dat je toch weer hier bent volgend jaar.
Sinterklaas en zijn Pieterbazen (met en zonder veer - zie het Sinterklaasjournaal)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley